In de rubriek 'Lieve zus...' gaan we maandelijks met elkaar in gesprek over de meest uiteenlopende onderwerpen.

milou: We zijn live, eindelijk! De meesten weten dit natuurlijk niet, maar het heeft even geduurd, voordat we op dit punt stonden. Ik heb onze gespreksgeschiedenis er eens even bij gepakt en op 17 september 2020 (!!) appte je al over je ingeving en de vraag of ik dit samen met jou wilde doen. O en je liet er geen gras over groeien, want diezelfde dag had je de domeinnaam al geregistreerd, haha. Ik heb toen volmondig ja gezegd en langzaam maar zeker zijn we toen het een en ander uit gaan werken. Hoe voelt het nu voor jou zus?

sascha:  Jaaa, we zijn gewoon live! Het voelt als een hele mijlpaal. Zo grappig dat iets ontstaat en uiteindelijk steeds meer echt wordt. 

Die nacht was bizar. Ik werd letterlijk wakker met de titel Kopp zonder zorgen en ook was het direct duidelijk dat het een website moest zijn. Ik heb meteen gegoogeld en het bestond nog niet. Wel Kop zonder zorgen, een of ander administratiekantoor, maar die extra ‘p’ past bij ons, zonder dat we daar al te veel de nadruk op willen leggen.

milou: Ja heel bijzonder hoe het allemaal tot stand is gekomen. Wat overigens nog niet zo makkelijk was, op afstand en allebei met volle en drukke agenda's. We hebben het zelfs een tijdje op zo’n laag pitje gezet, omdat het niet te combineren was met werk. En... omdat ik even niet zo goed wist of ik het allemaal wel wilde delen met de buitenwereld. Niet vanwege schaamte, maar omdat het wereldwijde web toch wel next level is. Letterlijk íedereen kan meelezen.

Typisch, want in het echte leven ben ik - zoals je weet - een open boek en floep ik er te pas en te onpas van alles uit. Wat ik dan niet meer terug kan draaien en waar ik achteraf dan ook zeker wel eens van kan balen. Op onze website daarentegen hebben we de regie over onze verhalen. Dus vind ik het niks, dan verwijder ik het gewoon ;-) Al is dat absoluut niet de insteek natuurlijk! Het bleef niet voor niets kriebelen om een plek te creëren waar kwetsbaarheid geen taboe is en waar open en eerlijk wordt gesproken over psychische problematiek. Al houd ik me - tot nu toe - vooral bezig met de ‘achterkant’.

sascha: Ja, ik snap je helemaal. Dat is ook steeds mijn vraag geweest: waarom wil ik bepaalde zaken delen met de buitenwereld? Is dat nodig? Zitten mensen daar op te wachten? Maar door alles wat ik leer en deel merk ik dat mensen daar mee kunnen doen wat ze willen. Soms klein, soms groot, soms helemaal niet. Dat bleef mijn drijfveer. Als ik mijn ervaringen deel hoe ik met bepaalde zaken om ga en om ben gegaan, en ik kan daar één iemand mee helpen, dan is mijn missie, onze missie, al geslaagd!

milou: Helemaal mee eens! Ik ben dan ook ontzettend blij dat we op dit punt zijn aanbeland. En wat hebben we een lieve reacties ontvangen hè? Welke is je bijgebleven?

sascha: Inderdaad, super lieve reacties! Zelfs van mensen die al mee willen denken en mee willen helpen, die we persoonlijk niet kennen. Zo stuurde een vrouw op LinkedIn, die heel veel herkende in ons verhaal, ontzettend lieve en positieve feedback. Het voelt goed om zo ontvangen te worden. Hoe kijk jij daar tegenaan nu we echt live zijn en ons verhaal op internet staat?

milou: Van veel dierbare vrienden heb ik ontzettend lieve reacties ontvangen, die me heel erg goed hebben gedaan. De reacties van mensen die juist wat verder van me afstaan, hebben me doen beseffen dat het (nu al) waardevol is wat we doen en dat het voor hen de drempel verlaagd om zich open te stellen. Daaruit zijn mooie gesprekken ontstaan. Heel bijzonder.

Al kreeg ik ook de vraag wat nu precies onze bedoeling en insteek is en ik betrapte mezelf erop dat ik moeite had om dit beknopt te verwoorden, maar ik ben dan ook een ster in uitgebreid en gedetailleerd antwoord geven ;-)

sascha: Ik snap je helemaal, dat zit vast in de familie ;-) Misschien wel goed om het dan nog maar even samen te vatten… Het doel van Kopp zonder zorgen is informeren, inspireren en motiveren. We schrijven bijvoorbeeld over wat ons op bepaalde momenten heeft geholpen, hoe wij tegen bepaalde zaken aankijken, maar ook hoe wij omgaan met ups and downs. Hopelijk creëren we, door open te zijn en onze verhalen te delen, een plek waar mensen zich herkennen, kunnen leren en zich niet (meer) alleen voelen. Met kwetsbaarheid als insteek.

Daarnaast willen we ons graag gaan focussen op het geven van voorlichtingen voor de specifieke kopp-doelgroep. Met elkaar in gesprek, met hulpverleners in gesprek, trainingen, workshops, noem maar op. Alles voor meer bekendheid over opgroeien met een psychisch zieke ouder, maar ook om onder de aandacht te brengen hoe je goed voor jezelf zorgt, of je nou bent opgegroeid in een gezin met psychische problematiek of niet.

milou: Yes! En ook wij gaan, via deze rubriek, iedere maand met elkaar in gesprek over de meest uiteenlopende onderwerpen. Dus mocht je interessante vragen hebben of onderwerpen weten, deel deze dan met ons via info@koppzonderzorgen.nl. 

Tot volgende maand zus!